Mali muhafazakarlık özelleştirmeyi, düşük vergileri, kamu harcamalarının azaltılmasını ve asgari kamu borcunu savunur ve mali sorumluluğu ve dengeli bütçeleri vurgular.
Maç derecesi: 60%reform eğilimi: İlerici toplumsal değişimi destekleyin ve gerçek sorunların mevzuat ve sistem iyileştirmeleri yoluyla çözülmesini vurgulayın.
muhafazakar eğilim: Mevcut gelenekleri ve düzeni sürdürme eğiliminde olun ve hızlı değişime karşı dikkatli olun veya karşı çıkın.
pazar yönelimi: Serbest rekabetin ve özel mülkiyet haklarının kaynakları verimli bir şekilde tahsis edebileceğine inanın ve hükümet müdahalesinin azaltılmasını savunun.
ulusal yönelim: Devlet düzenlemelerini ve kamu mülkiyetini vurgular ve planlar veya düzenlemeler yoluyla adaletin sağlanmasını savunur.
Yerel Ademi Vitrizasyon: Yerel yönetimlerin belirli koşullara dayalı ve halkın ihtiyaçlarına daha yakın politikalar oluşturmasına olanak tanıyarak karar alma yetkisinin merkezileşmesini savunur.
merkezileştirme: Ulusal birleşik planlamayı ve standartları destekler ve merkezi karar almanın daha verimli olduğuna ve kaynakların adil dağılımını sağlayabileceğine inanır.
Milliyetçilik: Ulusal çıkarları ön planda tutun, ulusal egemenlik ve bağımsızlığı vurgulayın ve sosyalizmi mevcut ulusal sınırlar içinde inşa edin.
Enternasyonalizm: Küresel işçi sınıfının birliğini vurguluyor, uluslararası işbirliğini destekliyor ve sosyalizmin gelişmesiyle birlikte ulusal sınırların ortadan kalkacağına inanıyor.
laiklik: Kilise ile devletin ayrılmasını savunur ve dinin siyasete ve kamu politikalarına müdahalesine karşı çıkar.
dini etki: Dini değerlerin kamu politikaları için önemli bir referans haline gelmesi ve dinin toplumda daha fazla rol oynamasını desteklemesi gerektiğine inanılmaktadır.
ekonomik öncelik: Üretici güçlerin gelişimini vurguluyor ve sanayileşmenin sosyalizmin maddi temeli olduğuna ve çevre sorunlarının daha sonra çözülebileceğine inanıyor.
Ekolojik öncelik: Ekolojik krizin kapitalizmin kaçınılmaz bir sonucu olduğu ve sosyalizmin çevresel sürdürülebilirliği de içermesi gerektiği savunulmaktadır.
eşitlikçilik: Bireysel haklara ve fırsat eşitliğine vurgu yapar, kimlik farklılıklarından kaynaklanan adaletsizliklerin politikalarla azaltılmasını savunur.
asimilasyonculuk: Kültürel, etnik veya dini asimilasyona önem verin ve geleneksel grup özelliklerinin ve kolektif hakların korunmasını savunun.