Yurttaş Milliyetçiliğinin siyasi ideolojisinin derinlemesine bir yorumu

Sivil milliyetçilik, soy ve kültüre dayalı etnik milliyetçiliğin aksine, özgürlük, demokrasi, hukukun üstünlüğü ve kapsayıcılığı vurgulayan, ortak vatandaşlık ve siyasi değerlere odaklanan bir ulusal kimlik biçimidir. Sivil milliyetçiliğin kökenlerinin, temel ilkelerinin ve çağdaş zorluklarının derinlemesine anlaşılması, modern çoğulcu toplumlardaki siyasi değerlerin ideolojik eğilimlerinin analiz edilmesine yardımcı olacaktır.

Siyasi ideolojileri ve değerleri keşfetmek için profesyonel bir platform olan 8Values Quiz siyasi ideoloji testi resmi web sitesi, size çeşitli popüler siyasi değerler, ideolojik eğilimler için ücretsiz test hizmetleri sunar ve kişisel siyasi duruşunuzu doğru bir şekilde belirlemenize yardımcı olur. Bu makale, modern ulusal kimliğin önemli teorik temel taşlarından biri olan Yurttaş Milliyetçiliğini ayrıntılı olarak açıklayacaktır.

Liberal Milliyetçilik veya Demokratik Milliyetçilik olarak da bilinen Sivil Milliyetçilik, temelinde siyasi kimlik bulunan bir milliyetçilik biçimidir. Bu ideoloji, ulusal topluluğun kan, ırk veya kültür gibi doğuştan gelen niteliklerden ziyade, tüm vatandaşların ulusal sisteme, yasalara ve ortak siyasi değerlere olan bağlılığı ve özdeşleşmesine dayandığına inanmaktadır.

Sivil Milliyetçiliğin temel ilkeleri ve özellikleri

Yurttaş milliyetçiliğinin özü, ulusal kimliği modern, çeşitliliğe sahip bir sosyal ve politik topluluk inşa etmenin temeli olan vatandaşlıkla yakından ilişkilendirmektir.

Paylaşılan siyasi değerler ve sivil sözleşme

Sivil milliyetçiliğin temeli , ortak bir dizi siyasi değer ve idealdir . Bu temel değerler genellikle şunları içerir:

• Özgürlük, hoşgörü, eşitlik ve bireysel haklar : Sivil milliyetçilik, liberalizmin geleneksel değerlerini benimser.
• Demokratik ilkeler ve hukukun üstünlüğü : Ülkenin anayasasına, hukuk sistemine ve demokratik prosedürlere bağlılık ve saygıya vurgu. Hukuk sistemi ulusal birliğin temel taşıdır ve tüm vatandaşlar kanun önünde eşittir.

Sivil milliyetçilik, ulusal uyumun vatandaşların bu siyasi kurumlara ve liberal ilkelere gönüllü olarak bağlılıklarından ve onları desteklemelerinden kaynaklandığını savunur. Vatandaşlık, birey ile devlet arasında resmi bir bağı temsil eder ve haklar verir, aynı zamanda vatandaşların kamu işlerine katılma ve yasalara saygı gösterme gibi yükümlülükleri yerine getirmesini de gerektirir.

Açıklık, kapsayıcılık ve çok kültürlülük

Sivil milliyetçiliğin en büyük özelliği kapsayıcı olmasıdır . Teorik olarak, bu ortak değerleri ve siyasi çerçeveleri paylaşan herkes , ırkına, dinine veya doğum yerine bakılmaksızın yerleşik prosedürler (vatandaşlık başvurusu gibi) yoluyla ulusun bir üyesi olabilir. Bu açık üyelik çoğu zaman, devletin toprakları içinde doğan tüm kişilerin vatandaşlar ve ulusun üyeleri olarak kabul edildiği adil vatandaşlık verme sistemlerine de yansır.

Bu model kültürel ve etnik çeşitliliğe yer sağlar . Ulusal kimlik kültürel arka plan yerine siyasi değerlere dayandığından vatandaşlar, vatandaş olarak tam ulusal üyeliğin tadını çıkarırken kültürel miraslarını da koruyabilirler. Sivil milliyetçilik, kültürel, dinsel ve dilsel farklılıkların ortak siyasi bağlılıklar çerçevesinde kabul edilmesi anlamına gelen çokkültürlülük politikalarını destekleme eğilimindedir.

Yurttaş milliyetçiliğinin ideolojik kökenleri ve tarihsel gelişimi

Sivil milliyetçiliğin ideolojik kökenleri Aydınlanma dönemine (17.-18. yüzyıllar), özellikle de akla, bireysel haklara ve halk egemenliğine yapılan vurguya kadar uzanabilir.

Aydınlanma ve Toplumsal Sözleşme Teorisi

Bu fikir rasyonalist ve liberal geleneklerle yakından bağlantılıdır. Bunlar arasında Fransız filozof Jean-Jacques Rousseau, onun önemli ideolojik öncülerinden biri olarak kabul edilir. Onun "toplum sözleşmesi teorisi", ülkenin siyasi meşruiyetinin vatandaşların aktif katılımından ve "Genel İrade"den (Genel İrade) kaynaklandığını vurguluyor.

“Günlük Referandumlar” ve Ulusal Kendi Kaderini Tayin Hakkı

İngiliz filozof John Stuart Mill ve Fransız siyaset filozofu Ernest Renan sıklıkla ilk sivil milliyetçiler olarak anılır.

Renan, 1882'deki ünlü konferansı "Ulus Nedir?" " (_Qu'est-ce qu'une ulus?_) ulusun klasik, gönüllü bir tanımını verir: Bir ulus, üyeleri arasındaki "birlikte yaşama iradesine" dayanan "günlük bir referandumdur". Bu tanım, ulusal kimliğin kan veya dil gibi nesnel koşullarla belirlenmekten ziyade bireyin öznel iradesinin ürünü olduğunu vurgular.

Sivil milliyetçilik ideali temsili demokrasinin gelişimini doğrudan etkilemiştir, örneğin:

• Amerika Birleşik Devletleri : 1776 Bağımsızlık Bildirgesi ve ABD Anayasası, bireysel haklara, özgürlüklere ve demokratik değerlere dayalı bir ulusal kimlik oluşturdu ve bu, onu eylemdeki sivil milliyetçiliğin klasik bir örneği haline getirdi.
• Fransa : 1789 İnsan ve Yurttaş Hakları Bildirgesi, tüm vatandaşların kanun önünde eşitliğini vurgulayan sivil milliyetçilik fikrinin bir ifadesidir.

Sivil Milliyetçilik ve Etnik Milliyetçilik: Siyasi Değerlerin İkili Karşıtlığı

Siyasi ideoloji alanında sivil milliyetçilik genellikle etnik milliyetçiliğin karşısına yerleştirilir. Bu aynı zamanda 8 Değer siyasi yönelim testi ve diğer siyasi değer ideolojik yönelim testleri gibi analitik araçların temel ayırt edici boyutlarından biridir. Filozof Hans Kohn tarafından 1944'te sistematize edilen bu klasik ayrım, Batı siyasi milliyetçiliğini Doğu soykütüksel milliyetçiliğinden ayırıyor.

Etnik milliyetçilik, bir milletin hayatta kalmasını kan bağlarına bağlar ve ortak inançları ve/veya dili önemli kültürel unsurlar olarak kabul eder. Sivil milliyetçilik ise bunun aksine, vatandaşlık ve ortak siyasi ilkeler aracılığıyla ulusal kimliği inşa eder.

Ancak akademik çevreler genel olarak bu ikili ayrımın çoğunlukla teorik ideal bir model olduğunu kabul ediyor. Gerçekte çoğu ulus-devlet hem vatandaşlığı hem de etnisiteyi birleştirir. Örneğin, Amerika Birleşik Devletleri tarihsel olarak mükemmel bir sivil ulus devlet olarak görülmüştür, ancak kuruluşunda aynı zamanda ırk ve cinsiyete dayalı dışlayıcı politikalar da vardı.

Siyasi ideolojik eğilimlerinizi daha derinlemesine analiz etmek için, farklı ideolojilerin kesişimini daha çeşitli bir boyuttan anlamanıza yardımcı olabilecek 9Axes Siyasi İdeoloji Testi gibi daha ayrıntılı bir testi deneyebilirsiniz.

Modern Ülkelerde Sivil Milliyetçiliğin Uygulama ve Entegrasyon Zorlukları

Sivil milliyetçilik, etnik sınırları aşan ortak bir kimlik aracılığıyla sosyal uyum ve siyasi istikrarı sağlamayı amaçlayan, çok etnik gruptan oluşan toplumlarda hayati bir rol oynar.

Sosyal uyumu teşvik edin

Sivil milliyetçilik, ortak siyasi değerleri vurgulayarak ve farklı kültürel, dini ve etnik kökene sahip vatandaşlar için ortak bir çerçeve sağlayarak sosyal entegrasyonu teşvik eder. Örneğin Amerika Birleşik Devletleri, çeşitli nüfusunu Amerikan İnancı aracılığıyla siyasi bir topluluğa bağlamaktadır. Örneğin Birleşik Krallık'ta İskoç bağımsızlık hareketi sırasında İskoç Ulusal Partisi (SNP), üyelerinin İskoçya'ya gönüllü bağlılığını ve sivil hayata katılımını vurgulayarak kendi milliyetçiliğinin sivil milliyetçilik olduğunu açıkça savundu ve böylece İskoç olmayan sakinlerin desteğini kazandı.

Anayasal Vatanseverlik ve Yeni Göçmenlerin Entegrasyonu

Alman filozof Jürgen Habermas , yurttaş milliyetçiliğiyle yakından ilişkili olan "anayasal yurtseverlik" kavramını geliştirdi. Habermas, göçmenlerin liberal demokratik bir ülkeye entegre olmaları için hakim kültüre tamamen asimile olmalarına gerek olmadığını , yalnızca ülkenin anayasal ilkelerini ve temel değerlerini kabul etmeleri gerektiğini savundu. Bu, çok etnik gruptan oluşan göçmen ülkelerin (Amerika Birleşik Devletleri, Kanada ve Fransa gibi) çok kültürlülüğü sağlarken ulusal kimliği korumaları için teorik bir temel sağlar.

Daha fazla okuma: Siyasi yelpazede konumlandırma

Yurttaş milliyetçiliğinin daha geniş siyasi yelpazedeki konumunu ve ekonomik duruşlarla ilişkisini anlamak istiyorsanız (örneğin, gökkuşağı kapitalizmi , ilerici toplumsal değerleri pembe kapitalizmin temsil ettiği serbest piyasayla birleştirme eğilimi), arkasındaki siyasi değerleri ve ideolojik eğilimleri tam olarak anlamak için analizinizi LeftValues sol siyasi değerler testi ve RightValues sağ siyasi spektrum testi aracılığıyla hassaslaştırmanız önerilir.

Sivil Milliyetçiliğin Teorik Tartışmaları ve Pratik Zorlukları

Sivil milliyetçilik, milliyetçiliğin daha kapsayıcı ve ilerici bir biçimi olarak görülse de teoride ve pratikte birçok zorlukla karşı karşıyadır.

“Kültürel tarafsızlık” yanılsaması

Eleştirmenler, sivil milliyetçiliğin teşvik ettiği "kültürel tarafsızlığın" ve "saf siyasi kimliğin" bir efsane olduğuna inanıyor.

• Örtülü etnik önyargı : Bazı akademisyenler, yurttaş milliyetçiliğinin "ortak değerlerinin" genellikle baskın kültürün veya güçlü grupların tarihsel ve kültürel gelişiminden kaynaklandığını ve bu nedenle örtülü etnik merkezli önyargıya sahip olabileceğine dikkat çekmişlerdir. Örneğin Avustralya'da, sözde "sivil milliyetçilik" söylemi, göçmenlerin özünde Batılı liberal demokratik kültürel değerleri asimile etmelerini ve bunlara bağlı kalmalarını gerektiren, sivil milliyetçilik kılığına girmiş etnik milliyetçilik olarak kabul ediliyor.
• Kültürel bileşen kaçınılmazdır : Kanadalı siyaset bilimci Bernard Yack, Renan'ın "gönüllü" vatandaş ulus kavramını bir yanılsama olarak eleştirdi ve kültürel hafızanın herhangi bir ülkenin siyasi kimliğinin ayrılmaz bir parçası olduğunu savundu. Amerika Birleşik Devletleri ve Fransa gibi örnek vakalarda bile ulus inşa etme sürecinin önemli bir kültürel bileşeni vardır.

Değerlerin Dışlanması ve “Neoliberalizmin” Unsurları

Gerçek dünyadaki uygulamalarda “ortak değerlere” yapılan vurgu, yeni dışlama biçimlerine yol açabilir.

• Dışlanma riski : Siyaset sosyolojisi araştırmaları, bazı kuzeybatı Avrupa ülkelerinde (örneğin Hollanda, Danimarka), sivil milliyetçiliğin (özellikle dil yeterliliği gibi kültürel unsurlarla birleştirildiğinde) daha güçlü Müslüman karşıtı tutumlarla ilişkili olduğunu göstermektedir. Bu bağlamda liberal değerler (cinsiyet eşitliği, laiklik gibi) siyasallaştırılarak kültürel dışlama silahı haline getirilerek, değerleri “Batı medeniyeti” ile bağdaşmadığı düşünülen gruplar hedef alınmaktadır.
• Neoliberal koşulluluk : Bazı akademisyenler, Batı ülkelerindeki son dönemdeki göçmen entegrasyon politikalarında neoliberal unsurların ortaya çıktığına dikkat çekti. Bu politikalara genellikle "sivil entegrasyon" adı verilir. Bu neoliberal unsur, oturma izinlerinin “şartlandırılmasında” ve kişinin “değeri” ve “liyakati” temel alınarak vatandaşlık kazanılmasında yansıtılmaktadır.

Aşırı Uygulamanın Riskleri: Otoriterliğe Doğru mu?

Vatandaşların soyut "temel değerlere" sürekli olarak bağlı kalmasının gerekli olduğu mantıksal uç noktaya kesinlikle götürülürse, bu, totalitarizmin tohumlarını ekebilecek ideolojik testlere ve sürekli siyasi gözetime yol açabilir. Böyle varsayımsal bir senaryoda, vatandaşların “değerlerinin” değişmediğinden emin olmak için ülkenin sürekli ideolojik inceleme yürütecek devasa bir polis devleti kurması gerekecektir. Bu durum, sivil milliyetçiliğin koruduğunu iddia ettiği bireysel özgürlüklere ve hukukun üstünlüğü ilkelerine doğası gereği aykırıdır .

Bu nedenle sivil milliyetçilik statik bir kavram değil, dinamik ve tartışmalı bir siyasi projedir . Başarısı, ülkenin ulusal birliği sağlamaya çalışırken kültürel çeşitliliğe gerçekten saygı duyup tolere edemeyeceğine bağlıdır.

Resmi blogun sürekli içerik güncellemeleri aracılığıyla, siyaset felsefesi ve siyasi değerler, ideolojik eğilim testleri konusunda daha profesyonel analizler sunmayı ve halkın çeşitli siyasi dünyada derin bir anlayış ve net bir farkındalık oluşturmasına yardımcı olmayı umuyoruz.